Nieuws

# Cool!Tango is ook dit schooljaar weer acceptant van de Cultuurkaart.

# Scholen kunnen bij Cool!Tango terecht voor workshops en cursussen op alle niveaus.

# De nieuwe website is in de lucht en daar zijn we trots op!

# It takes two to tango dat weet iedereen, maar hoe zit dat precies?

# Cool!Tango vind je ook op Facebook en Linkedin.

Reacties

“Het is net als toveren!!!”

“Het was te merken hoe spannend het is elkaar echt aan te gaan voelen.”

“Maar dan gaan we toch botsen?”

“Het lijkt veel makkelijker als de leider aanwijzingen geeft en nee schudt. Maar als het lukt dat niet te doen en samen te bewegen, voelt het spectaculair. We kunnen het! We snappen elkaar!”

“Ja maar voelen kan ik niet, want we leren hier op school de hele dag om te denken met ons hoofd!”

“Je leert rekening te houden met je danspartner en met andere paren op de dansvloer.”

“Leuk om te merken wat een verschil het maakt wie je tegenover je hebt. En dat de tango dansen echt iets is wat tussen twee mensen gebeurt.”

“We hebben onze doelstellingen gehaald: onze leerlingen hebben in een veilige sfeer gewerkt aan sociale vaardigheden, rekening gehouden met elkaar en samengewerkt. Ze hebben kennis gemaakt met tango en durfden op te treden voor de groep.”

Ontstaan

De tango is aan het eind van de negentiende eeuw ontstaan in de migrantenwijken van Buenos Aires en Montevideo. Vanaf 1880 maakte Argentinië een enorme economische groei door en rond 1920 was het hierdoor een van de rijkste landen ter wereld. In die periode staken miljoenen Europese migranten de oceaan over op zoek naar een betere toekomst. Eenmaal aangekomen waren de verwachte gouden bergen nergens te bekennen en kwamen velen in armoede terecht. Om het zware, uitzichtloze leven te verlichten maakte men muziek. En waar muziek is, wordt gedanst!

Van arm naar rijk

De tango is geboren uit allerlei muziekstijlen en dansvormen die de verschillende migrantengroepen meebrachten. De nieuwe dans was al snel erg populair, vooral in de wijken van Buenos Aires waar veel immigranten woonden. De tango dansen was een manier om je zorgen te vergeten. Begin 20e eeuw verspreidde de tango zich over Noord-Amerika en Europa, waar de High Society de tango omhelsde. De populariteit in Hollywood en Europa vergrootte op haar beurt de populariteit van de tango in Argentinië weer. De gouden tijd van de tango brak aan. In de jaren veertig floreerden in Buenos Aires tientallen grote tango-orkesten in drukke danszalen.

 

Verval en nieuwe bloei

Vanaf de jaren 60 van de 20e eeuw raakte de tango in verval. Jongeren waren meer geïnteresseerd in rockmuziek dan in tango. Tijdens de dictatuur werd tango in Argentinië zelfs verboden. Eind jaren 70 was tango bijna verdwenen en waren er steeds minder dansers. In de jaren 80 zorgde de bekende tangocomponist Astor Piazzolla gelukkig voor een nieuwe bloei van de muziek.

Voor dansers ging die muzikale ontwikkeling gepaard met een zoektocht naar nieuwe bewegingsmogelijkheden. Vroeger danste iedereen vooral vaste opeenvolgingen van pasjes. Nu ontdekten pioniers de basiselementen van de dans. Daardoor werd het makkelijker eindeloos te improviseren. Het resultaat was bovendien dat de dansers veel beter uiting konden geven aan zowel de ingetogenheid als de uitbundigheid van de muziek.